ارتودنسی ثابت (بریس) همچنان قدرتمندترین و قابل‌اطمینان‌ترین روش برای دستیابی به یک لبخند بی‌نقص و اصلاح مشکلات پیچیده دندانی به شمار می‌رود. این سیستم هوشمند که از براکت‌ها و سیم‌های ارتودنسی تشکیل شده، با اعمال نیرویی مداوم و ۲۴ ساعته، دندان‌ها را به آرامی در استخوان فک حرکت داده و به جایگاه ایده‌آل خود هدایت می‌کند.

این مقاله که توسط تیم تله ژین جمع آوری شده، یک راهنمای جامع و کامل است که به تمام سوالات شما درباره ارتودنسی ثابت پاسخ می‌دهد؛ از نحوه عملکرد و انواع آن (فلزی، سرامیکی و سلف-لایگیتینگ) گرفته تا مراحل درمان، هزینه‌ها در ایران، مراقبت‌های لازم و مقایسه آن با روش‌های دیگر. با مطالعه این راهنما، می‌توانید با آگاهی کامل برای شروع این درمان سرنوشت‌ساز تصمیم بگیرید.

ارتودنسی ثابت چیست؟

این سیستم با وارد کردن یک نیروی بسیار ملایم و دائمی به دندان‌ها، باعث یک فرآیند بیولوژیکی جالب در استخوان فک می‌شود: استخوان در یک سمت ریشه دندان که به آن فشار وارد می‌شود، به آرامی تحلیل می‌رود (و راه را باز می‌کند) و در سمت دیگر، استخوان جدید ساخته می‌شود تا جای خالی را پر کند. این فرآیند باعث می‌شود دندان‌ها به آرامی (میلی‌متر به میلی‌متر) در استخوان فک حرکت کرده و در جایگاه صحیح خود قرار بگیرند. ارتودنتیست شما هم هر ۴ تا ۶ هفته یکبار با عوض کردن یا سفت کردن سیم، این حرکت را تا رسیدن به نتیجه نهایی هدایت می‌کند.

این دستگاه به طور ۲۴ ساعته و بدون وقفه کار می‌کند (حتی موقع خواب یا غذا خوردن). همین کار مداوم و پیوسته، آن را به قدرتمندترین و دقیق‌ترین روش برای اصلاح نامرتبی‌های متوسط تا شدید، چرخش‌های دندانی، یا مشکلات پیچیده بایت (نحوه روی هم قرار گرفتن دندان‌ها) تبدیل کرده است؛ یعنی دقیقاً همان مشکلاتی که سایر روش‌ها (مانند پلاک‌های شفاف) ممکن است در اصلاح کامل آن‌ها با چالش روبرو شوند.

اجزای اصلی دستگاه ارتودنسی ثابت

دستگاه ارتودنسی ثابت از چند بخش اصلی تشکیل شده که با هماهنگی هم کار می‌کنند تا دندان‌ها را مرتب کنند:

براکت‌ها (نگین‌های ارتودنسی):

این‌ها همان مربع‌های کوچک و ظریفی هستند که روی هر دندان چسبانده می‌شوند و سیم ارتودنسی را در مسیر درست نگه می‌دارند. براکت‌ها می‌توانند فلزی (که بسیار محکم و رایج هستند) یا سرامیکی (که همرنگ دندان و زیباتر هستند) باشند.

سیم ارتودنسی (آرچ‌وایر):

یک سیم فنری است که به شکل یک قوس ایده‌آل و بی‌نقص درآمده است. این سیم با اعمال یک نیروی بسیار ملایم و مداوم، دندان‌ها را به تدریج به سمت جایگاه صحیحشان در آن قوس ایده‌آل می‌کشد. این سیم‌ها در طول درمان به تدریج با سیم‌های قوی‌تر تعویض می‌شوند.

کش‌های رنگی (لیگاچور):

این‌ها همان حلقه‌های کشی کوچک و رنگارنگی هستند که سیم ارتودنسی را داخل شیار براکت‌ها محکم و قفل می‌کنند تا نیروی سیم به طور ۲۴ ساعته و بدون وقفه به دندان‌ها منتقل شود. (در براکت‌های جدیدتر به نام «سلف-لایگیتینگ»، به جای این کش‌ها، یک گیره یا کلیپس داخلی در خود براکت وجود دارد).

بند یا تیوب مولر (لنگرگاه‌های سیستم):

این‌ها حلقه‌های فلزی یا لوله‌های کوچکی هستند که معمولاً روی دندان‌های آسیای بزرگ در عقب دهان نصب می‌شوند. کار اصلی آن‌ها این است که به عنوان پایه و لنگرگاه اصلی برای کل سیستم عمل کنند و انتهای سیم ارتودنسی را محکم نگه دارند.

انواع اصلی ارتودنسی ثابت کدامند؟

وقتی برای ارتودنسی ثابت اقدام می‌کنید، معمولاً با این سه گزینه اصلی روبرو هستید. بیایید خیلی سریع فرق‌های کلیدی‌شان را ببینیم:

۱. ارتودنسی با براکت‌های فلزی معمولی:

این روش، قوی‌ترین، رایج‌ترین و شناخته‌شده‌ترین نوع ارتودنسی است. براکت‌های آن ابعاد کوچکی دارند و اصطکاک سیم با آن‌ها بسیار کم است که این موضوع به حرکت بهتر دندان‌ها در موارد پیچیده کمک می‌کند.

نقطه ضعف: از همه روش‌های دیگر بیشتر در معرض دید است و ظاهر فلزی دارد.

هزینه در ایران (سال ۱۴۰۴): دوره کامل درمان با این روش حدود ۱۱۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان است.

۲. ارتودنسی با براکت‌های سرامیکی :

چون براکت‌ها همرنگ دندان هستند، بسیار کمتر از نوع فلزی جلب توجه می‌کنند و ظاهر زیباتری دارند، در حالی که تقریباً همان قدرت و کنترل براکت‌های فلزی را ارائه می‌دهند.

نقطه ضعف: براکت‌های سرامیکی حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد بزرگتر و حجیم‌تر از نوع فلزی هستند، کمی شکننده‌ترند و حدود ۱۵ درصد هم گران‌تر می‌باشند.

هزینه در ایران (سال ۱۴۰۴): دوره کامل درمان با این روش حدود ۱۳۰ تا ۱۸۰ میلیون تومان است.

۳. ارتودنسی سلف-لایگیتینگ :

این نوع براکت‌ها (که می‌توانند فلزی یا سرامیکی باشند) به جای کش‌های رنگی، یک گیره یا کلیپس داخلی دارند که سیم را در جای خود نگه می‌دارد. این ویژگی باعث می‌شود اصطکاک بین سیم و براکت کمتر شود، بتوان از نیروهای سبک‌تری استفاده کرد، تمیز کردن آن‌ها برای بیمار راحت‌تر باشد، و جلسات تنظیم دستگاه در مطب هم سریع‌تر انجام شود.

نقطه ضعف: از دو نوع قبلی گران‌تر هستند و دیگر امکان استفاده از کش‌های رنگی متنوع را ندارند.

هزینه در ایران (سال ۱۴۰۴): دوره کامل درمان با این روش حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان است.

راهنمای انتخاب سریع:

اگر به دنبال حداکثر قدرت ممکن هستید و بودجه محدودتری دارید ⬅️ فلزی معمولی.

اگر ظاهر بهتر و کمتر دیده شدن دستگاه برایتان مهم است اما همچنان قدرت ارتودنسی ثابت را می‌خواهید ⬅️ سرامیکی.

اگر جلسات سریع‌تر در مطب و بهداشت راحت‌تر برایتان در اولویت است و مشکل هزینه بیشتر ندارید ⬅️ سلف-لایگیتینگ.

کاربردهای اصلی ارتودنسی ثابت کدامند؟

دستگاه‌های ارتودنسی ثابت به دلیل توانایی در اعمال نیروی مداوم و همه‌جانبه، استاندارد طلایی برای اصلاح طیف وسیعی از مشکلات دندانی و فکی محسوب می‌شوند. مهم‌ترین کاربردهای آن‌ها عبارتند از:

اصلاح ناهنجاری‌های دندانی (مال‌اکلوژن):

برطرف کردن انواع مشکلات بایت، از جمله شلوغی و فاصله بین دندان‌ها، جلو یا عقب بودن دندان‌ها (اورجت/اوربایت) و انواع کراس‌بایت و اپن‌بایت.

کنترل دقیق سه‌بعدی دندان‌ها:

حرکت دادن دقیق ریشه دندان‌ها، اصلاح زاویه و کجی دندان‌ها و کنترل حرکات عمودی (بالا بردن یا پایین آوردن دندان‌ها).

آماده‌سازی برای درمان‌های دیگر:

مرتب کردن دندان‌ها و ایجاد فضای ایده‌آل برای درمان‌های آینده مانند ایمپلنت، ونیر یا سایر ترمیم‌های دندانی.

انکریج (تکیه‌گاه) و هدایت رشد فک:

استفاده به همراه ابزارهای کمکی مانند مینی‌اسکرو (TADs) یا هدگیر برای ایجاد تکیه‌گاه محکم جهت حرکات پیچیده و هدایت رشد فک در کودکان و نوجوانان.

بهبود سلامت و عملکرد دهان:

توزیع یکنواخت نیروهای جویدن، بهبود کارایی جویدن و تکلم، و راحت‌تر کردن بهداشت که منجر به سلامت طولانی‌مدت لثه‌ها می‌شود.

طراحی لبخند زیبا:

اصلاح جزئیات زیبایی مانند تقارن لبخند، خط وسط دندان‌ها و هماهنگی لبه دندان‌ها.

مراحل درمان ارتودنسی ثابت از روز اول تا آخر

یک دوره کامل درمان ارتودنسی، از مشاوره اولیه تا باز کردن دستگاه‌ها، معمولاً شامل این مراحل اصلی است:

1. مشاوره و تشکیل پرونده اولیه

در این جلسه، از دندان‌ها و فک شما معاینه کامل، عکس‌برداری تخصصی (OPG و سفالومتری) و قالب‌گیری (یا اسکن سه‌بعدی) انجام می‌شود. این اطلاعات به ارتودنتیست کمک می‌کند تا طرح درمان دقیق و منحصر به فرد شما را بریزد و در مورد آن با شما صحبت کند.

2. نصب براکت‌ها

بر اساس طرح درمان، براکت‌ها (نگین‌های ارتودنسی) روی دندان‌های شما چسبانده شده و اولین سیم ارتودنسی (که معمولاً یک سیم گرد و بسیار منعطف از جنس نیکل-تیتانیوم است) از داخل آن‌ها عبور داده می‌شود. این جلسه معمولاً دردی ندارد، اما چند ساعت بعد از آن، درد خفیف و قابل تحملی در دندان‌ها شروع می‌شود که طبیعی است.

3. ویزیت‌های ماهانه برای تنظیمات

شما باید هر ۴ تا ۶ هفته یکبار، برای تنظیم دستگاه‌ها به ارتودنتیست خود مراجعه کنید. در این جلسات کوتاه (معمولاً ۱۰ تا ۲۰ دقیقه‌ای)، سیم‌ها به تدریج با سیم‌های قوی‌تر تعویض یا سفت می‌شوند و در صورت نیاز، از شما خواسته می‌شود که از کِش‌های ارتودنسی (الاستیک‌ها) برای اصلاح نحوه قرارگیری فک‌ها روی هم استفاده کنید.

4. مرحله نهایی و جزئیات پایانی

در ماه‌های پایانی درمان، ارتودنتیست با استفاده از سیم‌های نهایی (که معمولاً مقطع مستطیلی دارند) و ایجاد خم‌های بسیار دقیق و هنرمندانه در آن‌ها، جزئیات پایانی بایت (نحوه روی هم قرار گرفتن دندان‌ها) و زیبایی لبخند شما را اصلاح می‌کند تا همه چیز کاملاً ایده‌آل شود.

5. باز کردن براکت‌ها و تحویل نگهدارنده یا ریتینر

بعد از اینکه دندان‌ها کاملاً صاف و مرتب شدند و شما و پزشکتان از نتیجه راضی بودید، براکت‌ها از روی دندان‌ها باز می‌شوند، باقی‌مانده چسب از روی سطح دندان‌ها تمیز و پولیش می‌شود و در نهایت، دستگاه نگهدارنده (ریتینر) به شما تحویل داده می‌شود.

برای اینکه نتایج درمان ثابت بمانند و دندان‌ها به حالت قبل برنگردند، باید از ریتینرهای خود دقیقاً طبق دستور پزشک استفاده کنید (معمولاً چند ماه اول به صورت تمام وقت و پس از آن، برای همیشه فقط شب‌ها).

کل درمان چقدر طول می‌کشد؟ بسته به پیچیدگی و سختی کار، طول درمان می‌تواند از ۶ تا ۹ ماه برای موارد ساده (مانند نامرتبی‌های خفیف) تا ۱۸ تا ۲۴ ماه برای موارد پیچیده‌تر (مانند مشکلات شدید بایت یا نیاز به کشیدن دندان) متغیر باشد.

یک نکته بسیار مهم: یادتان باشد که شکستن مکرر براکت‌ها (به خاطر خوردن غذاهای سفت)، استفاده نکردن درست و منظم از کِش‌های ارتودنسی، یا غیبت کردن در جلسات ماهانه، می‌تواند به راحتی چند ماه به طول دوره درمان شما اضافه کند. بنابراین، همکاری شما با ارتودنتیست، کلید اصلی برای تمام شدن سریع‌تر و موفقیت‌آمیز درمان است.

چه کسانی کاندیدای مناسبی برای ارتودنسی ثابت هستند؟

ارتودنسی ثابت برای بیمارانی که به کنترل دقیق، مداوم و قوی برای حرکت دادن دندان‌ها نیاز دارند، بهترین گزینه است. کاندیداهای ایده‌آل برای این روش عبارتند از:

افراد با شلوغی یا فاصله زیاد دندان:

بیمارانی که دندان‌هایشان به شدت روی هم قرار گرفته یا فواصل قابل توجهی بین آن‌ها وجود دارد.

موارد نیازمند اصلاح بایت پیچیده:

بیمارانی که دچار ناهنجاری‌های فکی مانند جلو بودن فک بالا (اوربایت)، جلو بودن فک پایین (آندربایت)، یا کراس‌بایت هستند و نیاز به حرکات پیچیده دارند.

نیاز به حرکات عمودی دندان‌ها:

مواردی که باید دندانی را به داخل استخوان فرو برد (Intrusion) یا یک دندان نهفته را از استخوان بیرون کشید (Extrusion).

نیاز به کنترل دقیق ریشه:

درمان‌هایی که در آن‌ها صاف کردن دقیق ریشه یا کنترل سه‌بعدی موقعیت آن (مثلاً برای آماده‌سازی جای ایمپلنت) حیاتی است.

بیماران با همکاری پایین:

افرادی که احتمالاً نمی‌توانند دستگاه‌های متحرک (مانند پلاک‌های شفاف) را به میزان لازم (بیش از ۲۰ ساعت در روز) استفاده کنند. ارتودنسی ثابت بدون نیاز به همکاری بیمار، نیروی خود را به طور ۲۴ ساعته اعمال می‌کند.

آماده‌سازی برای درمان‌های دیگر:

کسانی که قبل از انجام درمان‌هایی مانند ایمپلنت، روکش یا بریج، نیاز به مرتب‌سازی دقیق دندان‌ها و ایجاد فضای مناسب دارند.

افراد با سلامت لثه مناسب:

بیمارانی که لثه و استخوان سالمی دارند و می‌توانند بهداشت دقیق و سخت‌گیرانه‌ی لازم برای تمیز نگه داشتن اطراف براکت‌ها را رعایت کنند.

مراقبت‌های روزانه و رژیم غذایی با ارتودنسی ثابت

سالم نگه داشتن دندان‌ها و براکت‌ها در طول درمان ارتودنسی، نیمی از مسیر موفقیت است. با رعایت این نکات ساده اما مهم، هم درمان شما طبق برنامه پیش می‌رود و هم در نهایت لبخند سالم‌تری خواهید داشت.

۱. بهداشت دهان و دندان (مهم‌ترین بخش):

مسواک زدن: بعد از هر وعده غذایی، با یک مسواک نرم مخصوص ارتودنسی، تمام سطوح دندان‌ها، به خصوص بالا و پایین براکت‌ها را با زاویه ۴۵ درجه و به مدت ۲ دقیقه به خوبی تمیز کنید.

تمیز کردن بین دندان‌ها: حتماً هر شب با استفاده از مسواک‌های بین‌دندانی یا دستگاه آب‌فشان (واتر جت)، زیر سیم و فضاهای بین دندان‌ها را که مسواک معمولی به آن‌ها دسترسی ندارد، کاملاً تمیز کنید.

فلوراید: حتماً از خمیردندان حاوی فلوراید استفاده کنید و توصیه می‌شود که هفته‌ای یکبار هم با دهانشویه فلوراید دهان خود را بشویید. این کار از ایجاد لکه‌های سفید روی دندان‌ها (که مراحل اولیه پوسیدگی هستند) تا ۴۰ درصد جلوگیری می‌کند.

۲. رژیم غذایی (چی بخوریم و چی نخوریم):

غذاهای ممنوعه (سفت و چسبناک): از خوردن غذاهای سفت (مانند آجیل، یخ، ته‌دیگ، نان خشک)، چسبناک (مانند تافی، گز و سوهان)، و غذاهایی که نیاز به گاز زدن با دندان‌های جلو دارند (مانند سیب درسته، بلال، یا ساندویچ‌های سفت) جداً پرهیز کنید. این غذاها به راحتی باعث شکستن براکت‌ها یا خم شدن سیم‌ها می‌شوند و هر بار شکستگی می‌تواند درمان شما را حدود دو هفته به تأخیر بیندازد.

نوشیدنی‌های اسیدی و شیرین: مصرف نوشیدنی‌هایی مانند نوشابه، دلستر، آبمیوه‌های صنعتی، و نوشیدنی‌های انرژی‌زا را به حداقل برسانید. اگر هم مصرف کردید، بهتر است با نی بنوشید و بلافاصله بعد از آن، دهان خود را با آب بشویید.

غذاهای رنگی: برای جلوگیری از رنگ گرفتن کش‌های ارتودنسی (به خصوص کش‌های شفاف و بی‌رنگ)، مصرف غذاها و نوشیدنی‌های بسیار رنگی مانند کاری، سس سویا، شراب قرمز، قهوه و چای را کم کنید و بعد از مصرف آن‌ها حتماً دهانتان را بشویید یا مسواک بزنید.

۳. سایر مراقبت‌ها و نکات مهم:

زخم شدن دهان: اگر در چند هفته اول، براکت‌ها باعث ایجاد زخم‌های کوچک در داخل دهان، روی گونه‌ها یا لب‌های شما شدند (که کاملاً طبیعی است)، از «موم ارتودنسی» که ارتودنتیست به شما می‌دهد، روی آن براکت‌ها استفاده کنید. شستشوی دهان با آب‌نمک گرم هم به بهبودی سریع‌تر این زخم‌ها کمک می‌کند.

ورزش: اگر ورزش‌های پربرخورد مانند فوتبال، بسکتبال یا ورزش‌های رزمی انجام می‌دهید، حتماً از محافظ دهان (گارد) مخصوص ارتودنسی برای محافظت از لب‌ها و دستگاه‌های خود استفاده کنید.

مراجعه منظم و به موقع به مطب: حتماً تمام جلسات تنظیم دستگاه خود را که معمولاً هر ۴ تا ۶ هفته یکبار است، سر وقت بروید. هر جلسه‌ای که شما از دست بدهید یا آن را به تعویق بیندازید، مثل یک سرعت‌گیر بزرگ در مسیر درمان شما عمل کرده و رسیدن به نتیجه نهایی را به تأخیر می‌اندازد.

شرایط اضطراری: همیشه یک کیت کوچک شامل موم ارتودنسی، مسواک بین‌دندانی، و قرص مسکن همراه خود داشته باشید. اگر سیمی از جایش درآمد و شما را اذیت کرد، منتظر نمانید و سریعاً با مطب تماس بگیرید.

عوارض ارتودنسی ثابت و راه‌های پیشگیری

درمان ارتودنسی به طور کلی یک روش بسیار ایمن است، اما اگر مراقبت‌های لازم به درستی انجام نشود، ممکن است با برخی مشکلات روبرو شوید. خبر خوب این است که تقریباً تمام این موارد قابل پیشگیری هستند.

لکه‌های سفید روی دندان‌ها و التهاب لثه :

اگر بهداشت را خوب رعایت نکنید، پلاک‌های میکروبی اطراف براکت‌ها جمع شده و می‌توانند باعث ایجاد لکه‌های سفید رنگ روی مینای دندان (که مراحل اولیه پوسیدگی هستند) و همچنین تورم، قرمزی و خونریزی لثه شوند. این شایع‌ترین عارضه در طول ارتودنسی است.

پیشگیری و راه‌حل: مسواک زدن دقیق و کامل (حداقل ۳ دقیقه) بعد از هر وعده غذایی با خمیردندان حاوی فلوراید، و استفاده منظم از مسواک‌های بین‌دندانی برای تمیز کردن زیر سیم ارتودنسی، بهترین راه پیشگیری است.

زخم شدن دهان و گونه‌ها :

در چند هفته اول بعد از نصب براکت‌ها، کاملاً طبیعی است که لبه‌های تیز براکت‌ها باعث ایجاد زخم‌های کوچک و آفت مانند در داخل دهان، روی گونه‌ها یا لب‌ها شوند.

پیشگیری و راه‌حل: استفاده از «موم ارتودنسی» که ارتودنتیست به شما می‌دهد، یک راه‌حل عالی است. کافی است مقدار کمی از این موم را روی براکتی که باعث آزار شما شده، فشار دهید تا سطح آن نرم شود. شستشوی دهان با آب‌نمک گرم هم به بهبودی سریع‌تر این زخم‌ها کمک می‌کند.

شکستن براکت یا سیم ارتودنسی:

کنده شدن براکت از روی دندان یا شکستن و خم شدن سیم.

پیشگیری و راه‌حل: مهم‌ترین دلیل این اتفاق، خوردن غذاهای سفت و چسبناک (مانند آجیل، ته‌دیگ، یخ، گز) است. با پرهیز از این غذاها، می‌توانید از این مشکل جلوگیری کنید. اگر هم براکت یا سیم شما شکست، در اسرع وقت با مطب ارتودنتیست خود تماس بگیرید تا آن را ترمیم کند.

تحلیل ریشه دندان (کوتاه شدن ریشه):

در موارد نادر (حدود ۲٪ به صورت شدید)، به خصوص اگر نیروهای ارتودنسی بیش از حد شدید باشند، ممکن است ریشه دندان به مقدار بسیار کمی کوتاه شود.

پیشگیری: استفاده از نیروهای ملایم و پیوسته توسط ارتودنتیست و گرفتن عکس رادیوگرافی در میانه درمان برای بررسی وضعیت ریشه‌ها، بهترین راه پیشگیری است.

بازگشت دندان‌ها به حالت قبل :

این بزرگترین و شایع‌ترین مشکل بعد از اتمام درمان ارتودنسی است! اگر بعد از باز کردن براکت‌ها، از دستگاه‌های نگهدارنده (ریتینرها) طبق دستور پزشک استفاده نکنید، دندان‌ها به سرعت تمایل دارند که به سمت موقعیت نامرتب قبلی خود حرکت کنند.

پیشگیری: استفاده دقیق و منظم از ریتینرهای خود (چه ثابت و چه متحرک) دقیقاً طبق دستوری که ارتودنتیست شما می‌دهد، تنها راه تضمین ثابت ماندن نتایج درمان برای همیشه است.

سه قانون طلایی ارتودنسی موفق و بی‌دردسر:

بهداشت عالی:

مسواک زدن دقیق و تمیز کردن بین دندان‌ها بعد از هر وعده غذایی را جدی بگیرید.

محافظت از دستگاه ارتودنسی:

از لیست غذاهای ممنوعه (سفت و چسبناک) پرهیز کنید و در هنگام ورزش‌های پربرخورد از محافظ دهان استفاده نمایید.

تعهد کامل به استفاده از نگهدارنده‌ها (ریتینرها):

به یاد داشته باشید که مرحله نگهداری، بخش جدایی‌ناپذیر و مادام‌العمر درمان ارتودنسی شماست و باید آن را جدی بگیرید.

ارتودنسی ثابت یا متحرک، کدام برای شما بهتر است؟

انتخاب بین این دو روش محبوب، به شدت مشکل شما، اولویت‌ها و سبک زندگی‌تان بستگی دارد. بیایید خیلی سریع فرق‌های کلیدی‌شان را ببینیم:

مزایای ارتودنسی ثابت چیست؟

با وجود روش‌های جدید، ارتودنسی ثابت به چند دلیل کلیدی همچنان پرطرفدارترین و استانداردترین روش برای صاف کردن دندان‌ها در سراسر جهان است:

قدرت و کنترل بی‌نظیر:

این روش بیشترین قدرت و دقیق‌ترین کنترل را برای حرکت دادن دندان‌ها، حتی در پیچیده‌ترین موارد (مانند چرخش‌های شدید، دندان‌های نهفته، یا مشکلات جدی فک) در اختیار ارتودنتیست قرار می‌دهد.

نیروی دائمی و ۲۴ ساعته:

برخلاف پلاک‌های متحرک که موفقیتشان به همکاری بیمار بستگی دارد، براکت‌های ثابت به طور مداوم و بی‌وقفه در حال اعمال نیرو و حرکت دادن دندان‌ها هستند. این کار، روند درمان را بسیار قابل پیش‌بینی و مؤثر می‌کند.

نیاز کمتر به همکاری مستقیم بیمار:

موفقیت این روش، بیشتر به رعایت بهداشت و مراجعه به موقع به جلسات بستگی دارد، نه به یادآوری روزانه بیمار برای گذاشتن پلاک‌ها. این ویژگی، آن را به یک روش درمانی بسیار قابل اعتماد، به خصوص برای نوجوانان و بزرگسالان پرمشغله، تبدیل کرده است.

به‌صرفه‌تر بودن:

در ایران، هزینه یک دوره کامل درمان با ارتودنسی فلزی ثابت، به طور قابل توجهی (حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد) از روش‌هایی مانند پلاک‌های شفاف یا ارتودنسی لینگوال (پشت دندانی) ارزان‌تر است.

تعمیرات سریع و ساده:

اگر یک براکت از روی دندان کنده شود یا قسمتی از سیم اذیت‌تان کند، معمولاً در یک ویزیت کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای در مطب به راحتی قابل ترمیم و اصلاح است.

هزینه ارتودنسی در ایران چقدر است؟ (در سال ۱۴۰۴)

هزینه کامل یک دوره درمان ارتودنسی (از ابتدا تا انتها، شامل تمام ویزیت‌ها و دستگاه‌های نگهدارنده) در سال ۱۴۰۴ در ایران به طور متوسط به این صورت است. توجه داشته باشید که این قیمت‌ها برای کل دوره درمان (معمولاً ۱.۵ تا ۲ سال) می‌باشد:

عوامل تاثیر گذار بر قیمت ارتودنسی ثابت

پیچیدگی درمان شما:

هرچقدر مشکل شما پیچیده‌تر باشد (مثلاً نیاز به کشیدن دندان، درمان دندان نهفته، یا جراحی فک داشته باشید)، هزینه درمان شما حدود ۱۵ تا ۲۵ درصد بیشتر خواهد شد.

نوع دستگاه انتخابی شما:

همانطور که در بالا دیدید، دستگاه‌های سرامیکی، سلف-لایگیتینگ، پلاک‌های شفاف و به خصوص ارتودنسی لینگوال (پشت دندانی)، به ترتیب از ارتودنسی فلزی معمولی گران‌تر هستند.

تخصص پزشک و محل کلینیک:

معمولاً متخصصان ارتودنسی (که دارای بورد تخصصی هستند) و کلینیک‌هایی که در مناطق بالاتر و گران‌تر تهران قرار دارند، هزینه‌ای حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد بیشتر از پزشکان عمومی که کار ارتودنسی انجام می‌دهند یا کلینیک‌های شهرهای دیگر دریافت می‌کنند. (البته متخصصان معمولاً تضمین بهتری برای نتیجه کار و مدیریت مشکلات احتمالی ارائه می‌دهند).

نحوه پرداخت و نوسانات قیمت دلار:

اگر هزینه درمان را به صورت قسطی پرداخت کنید، ممکن است نوسانات قیمت دلار روی قسط‌های بعدی شما اثر بگذارد (چون بیشتر وسایل ارتودنسی وارداتی هستند). اما اگر بخش بزرگی از هزینه (مثلاً ۵۰ درصد) را در ابتدای درمان پرداخت کنید، معمولاً کلینیک قیمت نهایی را برای شما ثابت نگه می‌دارد و ممکن است ۵ تا ۱۰ درصد تخفیف هم بگیرید.

حرف آخر تله‌ژین: برای یک دوره کامل درمان با ارتودنسی فلزی، در تهران روی بودجه ۱۱۰ تا ۱۵۰ میلیون تومانی و در شهرهای بزرگ دیگر روی ۹۰ تا ۱۳۰ میلیون تومان حساب کنید. یادتان باشد، قیمت‌های بسیار پایین‌تر معمولاً به معنی حذف خدمات مهمی مانند دستگاه‌های نگهدارنده (ریتینرها) یا مراحل نهایی تنظیم دقیق بایت است. قیمت‌های بسیار بالاتر هم معمولاً مربوط به سیستم‌های خاص یا پزشکان بسیار شناخته‌شده و برند هستند. همیشه قبل از شروع، در مورد تمام جزئیات هزینه با ارتودنتیست خود به طور شفاف صحبت کنید.

جمع‌بندی

ارتودنسی ثابت (با استفاده از براکت و سیم) همچنان استاندارد طلایی برای انجام حرکات پیچیده دندانی به حساب می‌آید، چون نیروی مداوم و ۲۴ ساعته، کنترل مکانیکی بسیار دقیق، و نتایج قابل اعتماد را با هزینه‌ای متوسط و معقول ارائه می‌دهد.

برای اینکه ببینید آیا این روش برای شما بهترین گزینه است یا نه، از این راهنمای تصمیم‌گیری سریع استفاده کنید و ببینید پاسخ شما به این سوالات کلیدی چیست:

۱. آیا مشکل دندان‌های شما پیچیده است؟

۲. آیا با همکاری مداوم و روزانه برای استفاده از دستگاه مشکل دارید؟

۳. آیا بودجه شما با این روش هماهنگ است؟

۴. آیا آماده تغییر در سبک زندگی خود هستید؟

اگر پاسخ شما به حداقل سه مورد از این چهار سوال، گزینه «بله» بود، شک نکنید که درمان ارتودنسی ثابت به احتمال زیاد بهترین، سریع‌ترین و مطمئن‌ترین مسیر برای رسیدن شما به یک لبخند صاف‌تر، سالم‌تر و با عملکرد بهتر است و سختی‌های موقت آن کاملاً ارزشش را دارد.

اما اگر پاسخ شما به بیشتر این سوال‌ها «خیر» بود، بهتر است با ارتودنتیست خود در مورد گزینه‌های جایگزین مانند پلاک‌های شفاف (اینویزالاین) یا روش‌های درمانی ترکیبی (هیبریدی) صحبت کنید تا بتوانید روشی را پیدا کنید که کاملاً با نیازها، اولویت‌ها و سبک زندگی شما هماهنگ باشد.